Η Νότια Κορέα έβγαινε από ένα αιματηρό πόλεμο, που άφησε πολλές πληγές πίσω του. Η χώρα, προσπαθούσε να σταθεί στα πόδια της, και να αναπτυχθεί οικονομικά. Η φτώχεια και η ανεργία μάστιζε τη χώρα. Ο πόλεμος όμως άφησε πίσω του πολλά ορφανά παιδιά.
💱
Ο δικτάτορας Park Chung-hee, πατέρας της σημερινής προέδρου, στη προσπάθεια του να φτιάξει την εικόνα της χώρας, δημιούργησε ένα πρόγραμμα, ώστε οι δρόμοι της χώρας να γίνουν, ''αγνότεροι'', και να καθαρίσουν από την εγκληματικότητα και την εξαθλίωση.
Συνεργάτης, στα σχέδια του, ο Park In-geun, ένας επιφανής πολίτης στη Νότια Κορέα, που έχτισε ένα ίδρυμα, για να φιλοξενήσει όλα τα ορφανά της χώρας.
Το πρόγραμμα αρχίζει και έχει αποτελέσματα, οι δρόμοι αδειάζουν από ορφανά παιδιά, και όλοι υμνούν τη κυβέρνηση για το κοινωνικό της έργο.
Η αλήθεια όμως ήταν διαφορετική. Το ίδρυμα ήταν βιτρίνα, ένος σύγχρονου κολαστηρίου. Τα παιδιά ηλικίας, από 8 έως 16 ετών, χρησιμοποιούνταν ως εργάτες, σε μια εταιρεία που κατασκευάζε μεταλλικά αντικείμενα, ξύλινες κατασκευές, ρούχα και οτιδήποτε χρειαζόταν η βιομηχανία της χώρας.
Τα παιδιά υποσιτίζονταν, υπέφεραν από μεταδοτικές ασθένειες, που κολλούσαν λόγω των απαίσιων συνθηκών που επικρατούσαν στο ίδρυμα. Βασανίζονταν από τους φύλακες, κακοποιούνταν σεξουαλικά, δούλευαν 16 ώρες τη μέρα. Οι θάνατοι ήταν καθημερινό φαινόμενο. Τρόφιμοι, που τώρα υποφέρουν από ψυχολογικά προβλήματα, μιλούν για τουλάχιστον 5 θανάτους ημερησίως.
Λίγο πρίν τους Ολυμπιακούς της Σεούλ, το ίδρυμα είχε 16000 έγκλειστους ανήλικους εργάτες. Ύψωσε τοίχη, για να μη μπορεί κανείς, να δεί τι συμβαίνει πίσω από αυτά.
Για κακή τύχη των υπευθύνων, για αυτή τη σύχρονη τραγωδία, ο νεαρός εισαγγελέας της πόλης Ulsan Kim Yong-won αποκάλυψε καθαρά από τύχη τι συνέβαινε στο Brothers Home. Ένας γνωστός του, του είπε ότι σε ένα βουνό είδε άντρες με ξύλινα ρόπαλα και σκυλιά να φρουρούν βρώμικους κρατούμενους. Όταν πήγε να δει τι συνέβαινε οι φρουροί του είπαν ότι έχτιζαν ένα καταφύγιο για τον ιδιοκτήτη του Brothers Home. Αμέσως κατάλαβε ότι βρισκόταν μπροστά σε ένα μεγάλο έγκλημα.
Διέταξε έφοδο της αστυνομίας, και αντίκρυσε κάτι πέρα από κάθε φαντασία. Χιλιάδες υποσιτισμένους ανήλικους, σε συνθήκες άθλιες. Ζούσαν μέσα σε απορρίματα, ακαθαρσίες, ενώ τα σημάδια στο κορμί τους. πρόδιδαν βασανιστήρια. «Οι άνθρωποι έβηχαν και βόγκαγαν, περιμένοντας να πεθάνουν» , δήλωσε σε δημοσιογράφους. Διέταξε τη σύλληψη όλων όσων δούλευαν στο Brothers Home. Δέχτηκε πιέσεις και απειλές να θάψει την υπόθεση, η κυβέρνηση ήταν εμπλεκόμενη στο σκάνδαλο. Χρηματοδοτούσε και στήριζε το συγκεκριμένο πρόγραμμα. Δεν υποχώρησε, όμως το διεφθαρμένο δικαστικό σύστημα, τιμώρησε μόνο με 2,5 χρόνια φυλάκιση το διευθυντή, και έκλεισε την υπόθεση γρήγορα και αθόρυβα.
Τα παιδία αφέθηκαν ελεύθερα, η πλειόνοτητα των οποίων έγιναν άστεγοι, στράφηκαν στο αλκοόλ και στα ναρκωτικά, ενώ πολλά παιδιά αυτοκτόνησαν.
Η υπόθεση παραμένει κλειστή μέχρι και σήμερα, την ώρα που πολλές οργανώσεις πιέζουν για να αποδοθεί δικαιοσύνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου