Τα φίδια τα φοβόμαστε όλοι μας και δικαίως, καθώς το δηλητηριώδες δάγκωμά τους μπορεί να επιφέρει τον θάνατο στον άνθρωπο, ή ακόμα και πολύ σοβαρές μόνιμες αναπηρίες.
Επιστήμονες από όλο τον κόσμο, όπως οι ερευνητές της Ιατρικής Τροπικής Σχολής του Λίβερπουλ (LSTM), προσπαθούν να παρασκευάσουν ένα ισχυρό αντίδοτο στο δηλητήριο του φιδιού, το οποίο να μπορεί να αποθηκεύεται με ασφάλεια σε θερμοκρασία δωματίου, χωρίς να χρειάζεται να μπει σε ψυγείο. Ομως, μέχρι στιγμής το κόστος αυτού του αντίδοτου είναι απαγορευτικό για να μπορεί ο καθένας να το έχει μαζί του στο ταξίδι του ή στο σπίτι του.
Στην χώρα μας τα δηλητηριώδη φίδια είναι ελάχιστα και οι θάνατοι που καταγράφονται είναι ελάχιστοι. Ποιά είναι, όμως, τα επικίνδυνα φίδια στην Ελλάδα και τι πρέπει να κάνουμε αν μας δαγκώσουν, ειδικά τώρα που είναι καλοκαίρι;
Το δηλητήριο των φιδιών
Το δηλητήριο των φιδιών είναι ένα χημικό σύνθετο μείγμα πρωτεϊνών με κυριότερες ουσίες τη νευροτοξίνη, την κυτταροτοξίνη και την αιματοτοξίνη. Το δηλητήριο των φιδιών περιέχει ακόμα και ένα μείγμα πρωτεολυτικών ή υδρολυτικών ενζύμων και υαλουρονιδάση. Τα τοξικά αυτά δηλητήρια μπορούν να προκαλέσουν στον ανθρώπινο οργανισμό, κυρίως τοπικές αντιδράσεις αλλά και κυτταρικές βλάβες στο τοίχωμα των αγγείων καθώς και συμπτώματα από το νευρικό σύστημα και την καρδιά.
Ποιά είναι τα επικίνδυνα δηλητηριώδη φίδια στην Ελλάδα;
Τα φίδια που μπορεί να βάλουν σε κίνδυνο τη ζωή σας είναι κυρίως οιέχιδνες (οχιά), ενώ οι κολουμβρίδες (Σαπίτης Αγιόφιδο) προκαλούν κυρίως πόνο και ερεθισμό.
ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΜΕ ΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΟΧΙΑΣ
Η ομάδα επιστημόνων Fragrance Mad στο βίντεο που δημοσιεύει το ΒΒC ταξιδεύουν στη μακρινή Ινδία και πειραματίζονται με το δηλητήριο μίας οχιάς Ράσελ. Το αίμα που χρησιμοποιείται στο συγκεκριμένο πείραμα είναι από τρωκτικό, το συνηθισμένο θήραμα της Οχιάς Russell, το οποίο πεθαίνει σε δευτερόλεπτα αφού το αίμα του πήζει στις αρτηρίες.
Ωστόσο στον άνθρωπο, το δηλητήριο κάνει ακριβώς το αντίθετο, αραιώνοντας εντελώς το αίμα και προκαλώντας έναν ιδιαίτερα επίπονο θάνατο μέσα σε 12 ώρες.
Η «έχιδνα η ασπίς» (κοινώς οχιά και αστρίτης) προκαλεί όταν τσιμπήσει τον άνθρωπο τα παρακάτω συμπτώματα:
α. Αφόρητος πόνος, οίδημα που εμφανίζεται περίπου 20 λεπτά μετά το δάγκωμα και μπορεί να γενικευτεί αργά, και εκχύμωση.
β. Ναυτία, έμετος, υπόταση και λιποθυμία ή ζάλη αρκετά συχνά
γ. Συχνά ταχυκαρδία λόγω κυρίως πανικού, πυρετός και διόγκωση των επιχωρίων λεμφαδένων.
δ. Σπάνια Παραισθησίες, οίδημα βλεφάρων, θόλωση της όρασης και σπασμοί.
Επιπλοκές από το δηλητήριο:
α. Η φλεγμονή του τραύματος, η μειωμένη κινητικότητα και η μειωμένη αισθητικότητα
β. Η αιμορραγία του δέρματος, η αιμορραγική φλύκταινα, η τοπική νέκρωση με απώλεια ιστού και η ραβδομυόλυση.
γ. Σπάνια η Οξεία Νεφρική Ανεπάρκεια το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα και ο ακρωτηριασμός του άκρου.
Για τη βαρύτητα των συμπτωμάτων σημαντικό ρόλο παίζουν :
α. Το ποσό του δηλητηρίου που θα απελευθερώσει το φίδι, η μικροβιακή χλωρίδα, το είδος και το μέγεθος του φιδιού. Συνήθως το δηλητήριο των φιδιών είναι πιο πολύ και πιο δραστικό όταν βγαίνουν από τη χειμερία νάρκη και τα μεγάλα σε ηλικία έχουν μεγαλύτερη ποσότητα αν και μπορούν να ελέγχουν την έγχυση του.
β. Η ηλικία και το μέγεθος του θύματος, η ευαισθησία του στο δηλητήριο και οι πρώτες βοήθειες που δέχθηκε.
Πρώτες βοήθειες σε περίπτωση δαγκώματος από δηλητηριώδες φίδι.
α. Όχι πανικός, διότι χειροτερεύει την κατάσταση.
β. Αφαίρεση αντικειμένων ή ρούχων που θα μπορούσαν να σφίξουν το μέλος όσο αυτό πρήζεται (π.χ. δαχτυλίδια, ρολόι, βραχιόλια, κτλ)
γ. Ακινησία του θύματος και ιδιαίτερα του τραυματισμένου μέλους για να καθυστερήσει η εξέλιξη των συμπτωμάτων.
δ. Οι τομές στο δέρμα και το ρούφηγμα του δηλητηρίου απαγορεύονται διότι επιδεινώνουν την κατάσταση και τα συμπτώματα.
ε. Ελαφριά επίδεση πάνω και κεντρικά (προς την καρδιά) του δήγματος με σταδιακή χαλάρωση λόγω του εξελισσόμενου οιδήματος.
στ. Όχι αντισηπτικά ή πάγος στην περιοχή του τραύματος.
ζ. Όχι χορήγηση στον ασθενή αλκοόλ ή παυσίπονων και άμεση διακομιδή στο νοσοκομείο σε κάθε περίπτωση δαγκώματος φιδιού οποιουδήποτε είδους.
α. Αφόρητος πόνος, οίδημα που εμφανίζεται περίπου 20 λεπτά μετά το δάγκωμα και μπορεί να γενικευτεί αργά, και εκχύμωση.
β. Ναυτία, έμετος, υπόταση και λιποθυμία ή ζάλη αρκετά συχνά
γ. Συχνά ταχυκαρδία λόγω κυρίως πανικού, πυρετός και διόγκωση των επιχωρίων λεμφαδένων.
δ. Σπάνια Παραισθησίες, οίδημα βλεφάρων, θόλωση της όρασης και σπασμοί.
Επιπλοκές από το δηλητήριο:
α. Η φλεγμονή του τραύματος, η μειωμένη κινητικότητα και η μειωμένη αισθητικότητα
β. Η αιμορραγία του δέρματος, η αιμορραγική φλύκταινα, η τοπική νέκρωση με απώλεια ιστού και η ραβδομυόλυση.
γ. Σπάνια η Οξεία Νεφρική Ανεπάρκεια το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα και ο ακρωτηριασμός του άκρου.
Για τη βαρύτητα των συμπτωμάτων σημαντικό ρόλο παίζουν :
α. Το ποσό του δηλητηρίου που θα απελευθερώσει το φίδι, η μικροβιακή χλωρίδα, το είδος και το μέγεθος του φιδιού. Συνήθως το δηλητήριο των φιδιών είναι πιο πολύ και πιο δραστικό όταν βγαίνουν από τη χειμερία νάρκη και τα μεγάλα σε ηλικία έχουν μεγαλύτερη ποσότητα αν και μπορούν να ελέγχουν την έγχυση του.
β. Η ηλικία και το μέγεθος του θύματος, η ευαισθησία του στο δηλητήριο και οι πρώτες βοήθειες που δέχθηκε.
Πρώτες βοήθειες σε περίπτωση δαγκώματος από δηλητηριώδες φίδι.
α. Όχι πανικός, διότι χειροτερεύει την κατάσταση.
β. Αφαίρεση αντικειμένων ή ρούχων που θα μπορούσαν να σφίξουν το μέλος όσο αυτό πρήζεται (π.χ. δαχτυλίδια, ρολόι, βραχιόλια, κτλ)
γ. Ακινησία του θύματος και ιδιαίτερα του τραυματισμένου μέλους για να καθυστερήσει η εξέλιξη των συμπτωμάτων.
δ. Οι τομές στο δέρμα και το ρούφηγμα του δηλητηρίου απαγορεύονται διότι επιδεινώνουν την κατάσταση και τα συμπτώματα.
ε. Ελαφριά επίδεση πάνω και κεντρικά (προς την καρδιά) του δήγματος με σταδιακή χαλάρωση λόγω του εξελισσόμενου οιδήματος.
στ. Όχι αντισηπτικά ή πάγος στην περιοχή του τραύματος.
ζ. Όχι χορήγηση στον ασθενή αλκοόλ ή παυσίπονων και άμεση διακομιδή στο νοσοκομείο σε κάθε περίπτωση δαγκώματος φιδιού οποιουδήποτε είδους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου