Η Θάλασσα των Σαργασσών θεωρείται ένα μυστηριώδες μέρος...
Πολύ πριν γίνει γνωστό το Τρίγωνο των Βερμούδων, ονομαζόταν Θάλασσα των χαμένων πλοίων, αφού για εκατοντάδες χρόνια λέγεται ότι εξαφανίζονταν πλεούμενα στα νερά της.
Ο Ιούλιος Βερν στο μυθιστόρημά του «20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα» περιγράφει ακριβώς αυτόν τον περίεργο υδάτινο τόπο. Κάποιοι αναφέρουν ότι από πάνω της πετούν συνεχώς UFO.
Πάντως ούτως ή άλλως αποτελεί ένα μοναδικό φυσικό μυστήριο: Είναι ένα τεράστιο κομμάτι ζεστής θάλασσας – καλυμμένο με άφθονα χρυσο-καφέ φύκια, που…κολυμπάει στη μέση του ψυχρού Βόρειου Ατλαντικού Ωκεανού. Γι’ αυτό και αποκαλείται από τους ειδικούς «χρυσό τροπικό δάσος του Ατλαντικού Ωκεανού».
Χωρίς πνοή ανέμου
Η ελλειπτικού σχήματος τεράστια θαλάσσια περιοχή (έκτασης περίπου τριών εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων) βρίσκεται ανάμεσα στις Βερμούδες και τις Αντίλλες, δηλαδή ακριβώς στην καρδιά του Τριγώνου των Βερμούδων. Είναι η μοναδική θάλασσα που τα όριά της δεν καθορίζονται από ακτογραμμές αλλά από τα ωκεάνια ρεύματα που την περιβάλλουν.
Ο πρώτος που έγραψε γι’ αυτήν ήταν ο Χριστόφορος Κολόμβος. Σίγουρα δεν τον ενθουσίασε, αφού πρόκειται για μια θάλασσα χωρίς πνοή ανέμου, που δεν ευνοεί καθόλου την πλεύση των ιστιοφόρων, και με φύκια που επιπλέουν σε διάφορους σχηματισμούς.
Τόσο ήρεμη, τόσο ύπουλη
Τη Θάλασσα των Σαργασσών χαρακτηρίζουν πολλά παράξενα φαινόμενα: Είναι πάντοτε ακύμαντη, καίτοι από κάτω της περνούν συνεχώς ισχυρά θαλάσσια ρεύματα που στροβιλίζονται αργά και πάντα δεξιόστροφα.
Παλιές ιστορίες λένε ότι, μόλις ένα πλοίο έμπαινε στην περιοχή, στην αρχή έπλεε ήρεμα και μετά εξαφανιζόταν ή το έβρισκαν χωρίς πλήρωμα. Λένε επίσης ότι χάθηκαν και αεροσκάφη που πετούσαν από πάνω της. Σύμφωνα με τους θρύλους, στα βάθη της κρύβει φρικιαστικά τέρατα.
Η Ιθάκη των χελιών
Τα νερά της συγκεκριμένης θάλασσας είναι πολύ ζεστά, πολύ αλμυρά, έχουν βαθύ μπλε χρώμα και εξαιρετική διαύγεια σε μεγάλο βάθος (60 μέτρα). Φιλοξενούν μεγάλες ποσότητες από επιπλέοντα φύκια του γένους Sargassum, που γίνονται κατοικία για χταπόδια, καβούρια, γαρίδες, μέδουσες και θαλάσσιες χελώνες.
Τα ψάρια που την προτιμούν σταθερά είναι τα χέλια, τα οποία κάθε χρόνο συγκεντρώνονται εκεί από τις ΗΠΑ, τη Μεσόγειο και τα ανοικτά της Ευρώπης για να ζευγαρώσουν, να γεννήσουν και να πεθάνουν. Μεγάλα ψάρια και κήτη περνούν από τα νερά της για να μεταναστεύσουν σε άλλες θάλασσες.
Τι κάνουν εκεί τόσα μικρόβια;
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν στα νερά της 1.800 είδη μικροβίων. Ανάμεσά τους 150 νέα βακτήρια και περισσότερα από 1,2 εκατομμύρια νέα γονίδια θαλάσσιων οργανισμών. Το πρόβλημα είναι ότι δεν γνωρίζουν τι ακριβώς κάνουν τα πιο πολλά από αυτά τα γονίδια.
Τουλάχιστον κατάλαβαν ότι η μικροβιακή ζωή στον ωκεανό είναι πολύ πιο πλούσια από όσο φαντάζονταν. Κατά τα λεγόμενά τους, ο αριθμός των γονιδίων που βρήκαν έκανε το μυαλό τους να σαστίσει – καθόλου περίεργο, αφού μέχρι στιγμής έχει χαρτογραφηθεί λιγότερο από 1% του DNA των ωκεανών του πλανήτη μας, όπως ομολογούν οι ίδιοι.
Ο εγγονός του Κουστό πασχίζει για την προστασία της
Πρόσφατα ένας από τους εγγονούς του διάσημου Ζακ Κουστό, ο ωκεανογράφος Φιλίπ Κουστό, πρότεινε στις Βερμούδες να δημιουργήσουν το μεγαλύτερο θαλάσσιο καταφύγιο του Ατλαντικού προστατεύοντας σημαντικά τμήματα της Θάλασσας των Σαργασσών.
Το φιλόδοξο σχέδιό του με τίτλο Blue Halo θέτει ως στόχο να σταματήσει η απειλή της ρύπανσης, της παράνομης αλιείας και της οικολογικής καταστροφής αυτής της μοναδικής θάλασσας.
Golden Magazine
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου