Xρυσή Αυγή, το... περιοδικό που έγινε κόμμα [εικόνες]

Η Χρυσή Αυγή ιδρύθηκε τον Δεκέμβριο του 1980, ως περιοδικό εθνικοσοσιαλιστικού προβληματισμού. Hδη τότε η απογοήτευση από την πολιτική ήταν εμφανής και στα στελέχη του κόμματος της 4ης Αυγούστου, που έφτιαξαν τη Χρυσή Αυγή: «Θεωρούμε την πολιτική μια πολύ βρώμικη υπόθεση και τους εαυτούς μας πολύ αγνούς για να αναμειχθούν σε αυτήν», αναφέρεται στο πρώτο τεύχος του περιοδικού.

Η Χρυσή Αυγή γεννήθηκε ως εθνικοσοσιαλιστική ομάδα, κάτι που πρώην στελέχη του κόμματος, πέρα από ιδεολογικές προτιμήσεις, αποδίδουν και στη βούληση του Νίκου Μιχαλολιάκου να δημιουργήσει ένα σχηματισμό τόσο ακραίο, άρα και τόσο κλειστό, ώστε να μπορεί να τον ελέγχει.

Παρά το ότι η αρχική πρόθεση της ομάδας ήταν αντίθετη στην πολιτική δραστηριοποίηση και ακόμα το 1993 η οργάνωση κήρυττε την αποχή από τις εκλογές με το σύνθημα «μαύρο στους πολιτικάντηδες», ήδη από το 1983 φάνηκε ότι ο Μιχαλολιάκος προσανατολιζόταν να δοκιμάσει τη δύναμή της στην κάλπη.

Το μυστήριο είναι πώς ο Αρειος Πάγος αποδέχθηκε μια οργάνωση που το καταστατικό της –όπως αποκάλυψε ο Δ. Ψαρράς στο βιβλίο του «η Μαύρη Βίβλος της Χρυσής Αυγής»– αποτελεί ύμνο στον εθνικοσοσιαλισμό και δηλώνει ρητά ότι «ο δημοκρατικός τρόπος διακυβερνήσεως δεν είχε θέση στο κίνημα μας.

Πρώτη εκλογική προσπάθεια: 0,11%

Την πρώτη απόπειρα, πάντως, αποτόλμησε η Χ.Α. μόλις το 1994. Τα αποτελέσματα ήταν πάντως απογοητευτικά, η Χ.Α. συγκέντρωσε μόλις το 0,11% έναντι 0,78% του ανταγωνισμού της ΕΠΕΝ. Το ίδιο άσχημα πήγε και στις εκλογές του 1996.

Η Χ.Α. συμμετείχε σε ένα ευρύτερο συμμαχικό σχήμα, την Πρώτη Γραμμή υπό τον Κώστα Πλεύρη στις ευρωεκλογές του 1999. Αν και η επίδοση των περίπου 50.000 (0,75%) κρίθηκε ως επιτυχία, το σχήμα διαλύθηκε άμεσα, δείχνοντας την αδυναμία του κ. Μιχαλολιάκου να συνυπάρξει με «συνεταίρους».

Ο Παναγιώταρος υποψήφιος του ΛΑΟΣ

Αυτός που τάραξε τα λιμνάζοντα ύδατα της ελληνικής Ακροδεξιάς ήταν ο κ. Γ. Καρατζαφέρης με την ίδρυση του ΛΑΟΣ, το 2000. Αναγνωρίζοντας ότι υπήρχε δυναμική, η Χ.Α. συμμετείχε στις δημοτικές του 2002 στον συνδυασμό για την υπερνομαρχία με 4 στελέχη της (ανάμεσά τους ο Ηλ. Παναγιώταρος). Οταν αυτό αποκαλύφθηκε, ο κ. Μιχαλολιάκος επιχείρησε να πάρει αποστάσεις από τον ναζισμό, στέλνοντας εξώδικα σε τρεις εφημερίδες για να μη χρησιμοποιούν τον όρο «νεοναζιστικό» για να χαρακτηρίσουν το κόμμα του.

Στα μέσα της δεκαετίας του 2000, η δραστηριότητα της Χ.Α. φαίνεται να σημειώνει κάμψη. Υπό την πίεση της υπόθεσης Κουσουρή, επιχείρησε να διαμορφώσει ένα «εθνικό μέτωπο» υπό τον έλεγχό της, την Πατριωτική Συμμαχία, που καταφέρνει να συγκεντρώσει 1,37% στις δημοτικές εκλογές στην Αθήνα. Και αυτό το εγχείρημα, ωστόσο, διαλύεται από τον Μιχαλολιάκο το 2007.

Ο Μιχαλολιάκος δημοτικός σύμβουλος

Το κόμμα συμμετέχει και στις δύο εκλογές του 2009 (κάτι που σημαίνει ότι εισέρρευσαν χρήματα) και επιβραβεύεται στις δημοτικές του 2010 με το 5,29% στην Αθήνα, όπου ο Ν. Μιχαλολιάκος εκλέγεται δημοτικός σύμβουλος. Είναι η τελευταία εκλογική αναμέτρηση όπου το μεταναστευτικό κυριαρχεί στον προεκλογικό της αγώνα, το 2012 η Χ.Α.«καβαλάει» το επόμενο ρεύμα και εμφανίζεται σφόδρα αντιμνημονιακή.

Η Χρυσή Αυγή στις βουλευτικές εκλογές του Μαΐου 2012 εισήλθε για πρώτη φορά στο κοινοβούλιο, παίρνοντας 441.018 ψήφους (ποσοστό 6,97%) και 21 έδρες, οι οποίες έχουν μειωθεί σε 18 μετά τις εκλογές του Ιουνίου 2012.

Λατρεία του Χίτλερ: Το περιοδικό του 1987
Παρά την πρόθεση να αποσιωπηθεί η λατρεία της Χρυσής Αυγής στο πρόσωπο του Χίτλερ, το άρθρο του Ν. Μιχαλολιάκου, στο τεύχος του περιοδικού της οργάνωσης τον Μάιο του 1987 με τίτλο «Χίτλερ για 1.000 χρόνια», είναι ανατριχιαστικά αποκαλυπτικό: «30 Απριλίου 1945, μια λαμπερή σελίδα της σύγχρονης Ιστορίας κλείνει. Ο Μεγάλος Aντρας του Εικοστού Αιώνα, ο εμψυχωτής και απόστολος της Επαναστάσεως του Αγκυλωτού Σταυρού είναι νεκρός. Χίλια εννιακόσια σαράντα πέντε, όλοι αυτοί που επίστεψαν στα μεγάλα ιδανικά της Εθνικοσοσιαλιστικής Επαναστάσεως νιώθουν παγωμένοι, νιώθουν διστακτικοί απέναντι στο μέλλον, σε ένα μέλλον χωρίς την παρουσία και την καθοδήγηση Εκείνου?», υπογραμμίζει ο Ν. Μιχαλολιάκος.

Ο ίδιος χαρακτηρίζει τον Χίτλερ «Μεγάλο Οραματιστή της Νέας Ευρώπης» και «Μεγάλο Αρχηγό» ενώ στον σφαγιαστή-αρχηγό των Ες Ες, Ρούντολφ Ες, που ζούσε τότε, αποδίδεται ο χαρακτηρισμός του σεβάσμιου γέροντα και του τελευταίου «Μεγάλου» του Εθνικοσοσιαλισμού. «ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ», αναφέρει ο Ν. Μιχαλολιάκος σε ένα κρεσέντο ναζιστικής «υπερηφάνειας», «η γοητεία του Αγκυλωτού Σταυρού, το μεγαλείο της Μαυροκόκκινης Σημαίας είναι ζωντανό, σήμερα 42 χρόνια μετά συνεχίζουμε τη Μάχη για την τελική νίκη της Ράτσας μας?». Το κείμενο «κλείνει» με τον ναζιστικό χαιρετισμό γραμμένο στα γερμανικά «HEIL HITLER»!
Η ανωτερότητα του λευκού ανθρώπου, ρατσιστικά κηρύγματα για την κατωτερότητα των άλλων φυλών, συνωμοσιολογικά σενάρια για τον σιωνισμό και τους Εβραίους που βρίσκονται πίσω από την παγκοσμιοποίηση και την οικονομική κρίση αλλά και η αξιοποίηση των εμβλημάτων των ναζί, αποδίδουν το ιδεολογικό στίγμα της «Χρυσής Αυγής».

Το 2005 στην επέτειο για τη νίκη των συμμάχων επί των ναζιστών, δημοσιεύεται άρθρο στο τεύχος της «Χρυσής Αυγής» με τίτλο «Εμείς δεν γιορτάζουμε τίποτα». Στην εισαγωγή του κειμένου αναφέρεται ότι δεν έχουν αλλάξει πολλά πράγματα από «τη μοιραία άνοιξη του 1945 με τη νίκη των δυνάμεων του διεθνούς σιωνισμού επί της Εθνικοσιαλιστικής Γερμανίας και των οραμάτων που εκπροσωπούσε».

«Αντίποινα» οι σφαγές

Ο θαυμασμός στους ναζί δεν σταματά ούτε και στις αναφορές για τα εγκλήματα κατά του ελληνικού λαού και τις σφαγές αμάχων στην Κατοχή. Ο κατοχικός πρωθυπουργός και συνεργάτης των Γερμανών Γ. Τσολάκογλου χαρακτηρίζεται ως ο στρατηγός που «προσπάθησε μια έντιμη ειρήνη», οι ταγματασφαλίτες και οι χίτες (τάγματα Χ) που οπλίστηκαν από τους Γερμανούς για να αντιμετωπίσουν τους αντιστασιακούς αναφέρονται ως «ένδοξοι μαχητές».

Ακόμα και για τη σφαγή αμάχων στο Δίστομο και στα Καλάβρυτα ο Ν. Μιχαλολιάκος τον Ιούνιο του 1991 γράφει χωρίς -όπως αναφέρει- να δικαιολογεί τις πράξεις των Γερμανών: «Κατακτητές ήσαν οι Γερμανοί, πόλεμο είχαμε, ήσαν επόμενο να συμβούν όλα αυτά». Η ευθύνη για τα «αντίποινα» των Γερμανών -όπως καταγράφονται- αποδίδεται στον ΕΛΑΣ που «δολοφονούσε πού και πού κανέναν Γερμανό στρατιώτη, με αντικειμενικό σκοπό να παρασύρουν τα στρατεύματα κατοχής σε πράξεις αντιποίνων για να οδηγήσουν τον λαό στο πλευρό τους»!

Στη φυλακή
Στις 28 Σεπτεμβρίου 2013 μετά από εισαγγελικές έρευνες στοιχειοθετήθηκε η κατηγορία της σύστασης εγκληματικής οργάνωσης από την Χρυσή Αυγή (με αφορμή την Παύλου Φύσσα άλλα ποινικά αδικήματα μελών της ΧΑ στο παρελθόν) και η αντιτρομοκρατική υπηρεσία έκανε σύλληψη του Νίκου Μιχαλολιάκου, του Ηλία Κασιδιάρη, του Ηλία Παναγιώταρου αλλά και του Γιώργου Πατέλη (αρχηγό τοπικής οργάνωσης στην Νίκαια όπου έγινε η δολοφονία Φύσσα).

Πηγή: Καθημερινή, Wikipedia