Η κραυγή ενός ανέργου - Ένα άρθρο για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στη Κύπρο

Στο μυαλό ενός Κύπριου περιτριγυρίζουν πολλά ερωτηματικά και ακόμα περισσότερα "ΑΝ" τα οποία έρχονται να προστεθούν με την απόγνωση και τον εκνευρισμό, απειλώντας να αλλάξει το DNA και το τρόπο σκέψης τους. Η ανεργία, η ατιμωρησία, το εθνικό πρόβλημα είναι μεταξύ άλλων, αυτά που προκαλούν θυμό και εκνευρισμό στους νεοκύπριους.

Όσο για αντικρουόμενα "ΑΝ" οι γνώμες διίστανται. "ΑΝ" λέγαμε ναι στο σχέδιο ΑΝΑΝ θα αντιμετώπιζε η Κύπρος τα σημερινά προβλήματα; "ΑΝ" λέγαμε ναι στο πρώτο κούρεμα θα ήταν καλύτερα τα πράγματα σήμερα; "ΑΝ" πολλοί πολιτικοί γνώριζαν ότι θα γίνει κούρεμα στις καταθέσεις και το απέκρυψαν από το λαό φυγαδεύοντας τα χρήματα τους στο εξωτερικό, αυτό δεν ισοδυναμεί με Εθνική προδοσία; 

Αυτά τα "ΑΝ" ίσως να μην τα μάθουμε ποτέ. Αυτό που σίγουρα ξέρουμε είναι ότι η κατάσταση δεν πάει άλλο. Δεν πάει άλλο γιατί το σάπιο σύστημα εξυπηρετεί συμφέροντα πολυεθνικών εταιριών, κομμάτων, πολιτικών και οτιδήποτε άλλο μας κατατρώει τα σωθικά.

Η ατιμωρησία που επικρατεί στη Κύπρο είναι εξοργιστική. Μπήκαν ετσιθελικά στις τράπεζες και έκλεψαν τους κόπους μιας ζωής. Δημιούργησαν την ανεργία, για να εργάζεται η νεολαία με 500 ευρώ το μήνα και να αισθάνεται ευγνωμοσύνη που βρήκε δουλειά. Βάζουν καθημερινά το πιστόλι στο κρόταφο σε χιλιάδες οικογενειάρχες που έχασαν τις δουλειές τους, απαιτώντας να τους βιάσουν και την τελευταία σταλιά αξιοπρέπειας που τους έχει απομείνει. 

Διώχνουν από το τόπο τους χιλιάδες επιστήμονες στο εξωτερικό για να βρουν δουλειά. Δένουν τα χέρια στους νέους ανθρώπους, δεν τους αφήνουν να εργαστούν, να δημιουργήσουν, να κάνουν οικογένεια. Τους δημιουργούν ψυχολογικά προβλήματα, τους κάνουν να νιώθουν άχρηστοι και ημιτελείς. Απαιτούν, οι άθλιοι, για πιάσει κάποιος δουλειά ως σερβιτόρος να ξέρει αγγλικά, ρώσικα και αν ξέρει και κινέζικα ακόμα καλύτερα. Απαιτούν από ένα νέο 25 χρονών να έχει εμπειρία 10 χρόνια, απαιτούν... απαιτούν.... απαιτούν....

Διατυμπανίζουν στις τηλεοράσεις ότι πρέπει να γίνουμε ευρηματικοί και ανταγωνιστικοί απέναντι στους Ευρωπαίους αλλά ξέχασαν ότι μας σακάτεψαν το μυαλό. Κάνουν σεμινάρια για να μας συμβουλέψουν πως να πιάσουμε δουλειά, αλλά ξέχασαν πως πήραν τις δουλειές τους οι ίδιοι. Διαλαλούν την "ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ" αλλά ξέχασαν ότι για να σπουδάσεις πρέπει να κάνεις δάνειο 50 χιλιάδες ευρώ, για να κάνεις μεταπτυχιακό θέλεις 20 χιλιάδες ευρώ. Και όλα αυτά, απλά για μπείς στις επόμενες στρατιές ανέργων που οι ίδιοι δημιούργησαν.

Όλα τα γρανάζια αυτού του σαθρού συστήματος δουλεύουν ανεξέλεγκτα και ασταμάτητα χωρίς ηθική και ενοχές. Τα προηγούμενα "ΑΝ" έρχονται να δέσουν με τα "ΑΝ" που γεννά η οργή και η απόγνωση, χωρίς να φαίνεται κάποιος φως στην άκρη του τούνελ. Μας καθησυχάζουν να κάνουμε υπομονή και όλα θα φτιάξουν μα κανένας φταίχτης δεν τιμωρείται. 

Στο τέλος τα "ΑΝ" στοιβάζονται σαν πατσαβούρες και η γενιά η δική μας δεν έχει καταφέρει να κάνει τίποτα στη ζωή της, γιατί μας δέσανε χειροπόδαρα και τους λέμε και ευχαριστώ μην τους κακοφανήσουμε. Μην τους κακοφανήσουμε γιατί έρχονται εκλογές και ίσως μας βολέψουν πουθενά.

Και ήθελα να 'ξερα αν αυτά που συλλογίζομαι, τα σκέφτεται κάποιος πολιτικός. Κάποιος που να νιώθει τύψεις για την ανοχή του. Γιατί η ανοχή ισοδυναμεί με ενοχή....

                                                                          Του   Α. Λ.

Πηγή: 365days-2blog.blogspot.com