Αρκετά από τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζουμε σήμερα, από μια τρύπα στο δόντι μέχρι ένα στομαχόπονο ή ακόμη και η στυτική δυσλειτουργία, ταλανίζουν την ανθρωπότητα εδώ και αιώνες και οι πρόγονοί μας έβρισκαν εξαιρετικά πρωτότυπους και ανορθόδοξους τρόπους να τα αντιμετωπίσουν!
Δείτε μερικά από αυτά, σύμφωνα με το σχετικό άρθρο που δημοσιεύθηκε στη βρετανική Daily Mail.
1. Αρσενικό για την ψωρίαση
Το δηλητήριο χρησιμοποιήθηκε ως γιατρικό κατά το 19ο αιώνα. Μελέτη που είχε πραγματοποιηθεί σε βατράχια είχε καταδείξει ότι το αρσενικό επιδρά στην επιφανειακή στιβάδα του δέρματος κι έτσι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως «θεραπεία» για την ψωρίαση. Το αρσενικό χρησιμοποιήθηκε μέχρι τη δεκαετία του '50 για την αντιμετώπιση της ελονοσίας, της χορείας και της σύφιλης. Φυσικά, οι παρενέργειες του αρσενικού ήταν τρομακτικές, ακόμη και μοιραίες.
2. Μυαλά πέρδικας για τις τρύπες στα δόντια
Κατά το 15ο αιώνα, πολύ πριν εφευρεθεί η οδοντόβουρτσα και η οδοντόκρεμα, οι οδοντιατρικές παθήσεις αντιμετωπίζονταν με δόντια πτωμάτων και... μυαλά πουλιών! Δημοφιλής θεραπεία για τον πονόδοντο ήταν η τριβή του δοντιού που πονούσε με το δόντι από ένα πτώμα, ενώ το σφράγισμα την εποχή εκείνη γινόταν με πάστα από τον εγκέφαλο της πέρδικας.
3. Μεθαμφεταμίνη για την κόπωση
Η κρυσταλλική μεθαμφεταμίνη είναι ένα επικίνδυνο και καταστροφικό ναρκωτικό, όμως την έδιναν στους Γερμανούς στρατιώτες κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο για να παραμένουν ξύπνιοι. Φημολογείται επίσης ότι ο Χίτλερ λάμβανε το ναρκωτικό σε μορφή ένεσης για τρία χρόνια.
4. Κοπριά ως αντισυλληπτικό
Οι Αιγύπτιοι φαίνεται πως ήταν οι εφευρέτες του πρώτου αντισυλληπτικού το 1850 π.Χ. Το κολπικό υπόθετο ήταν φτιαγμένο από αποξηραμένη κοπριά κροκόδειλου, μέλι και ανθρακικό νάτριο (σόδα). Η κοπριά είναι αλκαλική κι έτσι οι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι μπορεί να λειτουργήσει ως σπερματοκτόνο.
5. Συκώτι μονομάχου για την επιληψία
Στην Αρχαία Ρώμη, τα πτώματα των μονομάχων ήταν... περιζήτητα, καθώς οι Ρωμαίοι πίστευαν πως έχουν μαγικές ιδιότητες. Πίστευαν ότι το αίμα και το συκώτι του νεκρού μπορούσε να γιατρέψει την επιληψία, καθώς χάριζε στον άρρωστο την υγεία και τη ζωντάνια του μονομάχου.
6. Παγοκόφτης για την κατάθλιψη
Τη δεκαετία του '30 και του '40, η λοβοτομή ήταν μια συνήθης θεραπεία για την κατάθλιψη. Για να «θεραπευτούν» οι ασθενείς, ο ειδικός χρησιμοποιούσε ένα παγοκόφτη και ένα σφυρί στην κόγχη του ματιού του ασθενούς.
7. Σκαθάρια για την τριχόπτωση
Την εποχή των Τυδώρ (1485-1603), οι άνδρες που έχαναν τα μαλλιά τους χρησιμοποιούσαν ένα «σαμπουάν» από πολτοποιημένα σκαθάρια. Στη συνέχεια, έτριβαν το κεφάλι τους με πολτό σκόρδου και λαρδί από αλεπού.
8. Υδράργυρος για τη σύφιλη
Το 1494, ο βασιλιάς Κάρολος VIII της Γαλλίας κατέκτησε τη Νάπολη. Ταυτόχρονα, όμως, στο στρατό του έπεσε και επιδημία σύφιλης. Το σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα έφτασε στην Αγγλία περίπου δύο χρόνια μετά και η βασική θεραπεία ήταν το διάλυμα υδραργύρου. Χρησιμοποιήθηκε έως και τον 20ο αιώνα και δεκάδες ασθενείς έχασαν τη ζωή τους από δηλητηρίαση.
8. Ούρα για τη λεύκανση των δοντιών
Οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν τα ίδια τους τα ούρα ως λευκαντικό για τα δόντια. Σίγουρα δεν είναι κάτι που θα δοκιμάζαμε, όμως τα ούρα πράγματι διασπώνται σε αμμωνία και λειτουργούν περίπου όπως η χλωρίνη.
9. Βατράχια για το άσθμα
Νεαρά βατράχια πασαλειμμένα με βούτυρο ήταν το ιδανικό «έδεσμα» ενάντια στον άσθμα την εποχή των Τυδώρ. Σε όσους δεν μπορούσαν να το χωνέψουν, έδιναν ένα μαγικό φίλτρο από σκόνη ανθρώπινου κρανίου και ιδρώτα.
10. Τζίντζερ για τη στυτική δυσλειτουργία
Η πιπερόριζα, το γνωστό σε όλους τζίντζερ, είναι ένα μπαχαρικό με μοναδικές ιδιότητες και χαρακτηριστική γεύση. Πράγματι συμβάλλει στη διαστολή των αγγείων κι έτσι οι Πέρσες το χρησιμοποιούσαν για την αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας.
Πηγή: helthpro.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου