Ένα άγνωστο σε πολλούς φαινόμενο συμβαίνει εδώ και χιλιάδες χρόνια νοτιοανατολικά της Ρόδου στη θάλασσα μεταξύ Ρόδου και Κύπρου.
Ένας από τους λίγους κυκλώνες με αριστερόστροφη κίνηση σε βάθος άνω των 400 μέτρων αναδύει νερά τα οποία κινούνται προς τη δυτική μεσόγειο και το πέρασμα του Γιβραλτάρ και φτάνουν μέχρι και τον κόλπο του Μεξικού και το λεγόμενο gulf stream.
Υπάρχει μάλιστα και η υποψία πως τα νερά αυτά προκαλούν και μια μικρή αλλαγή στο κλίμα του ρεύματος αυτού και το οποίο ζεσταίνει την Ευρώπη με νερά τα οποία είναι πολύ πυκνά σε αλάτι και κινούνται με πολύ μεγάλη δύναμη.
Αυτό που ίσως να μην είναι γνωστό σε πολλούς είναι πως η λεκάνη του νοτίου αιγαίου κρύβει τέσσερις τέτοιους κυκλώνες που αναδύουν και βυθίζουν τεράστιες ποσότητες νερού.
Ανατολικά ο κυκλώνας της Ρόδου, πιο δυτικά ο κυκλώνας της Ιεράπετρας, δίπλα ο κυκλώνας της δυτικής Κρήτης πολύ πλούσιος σε τροφή για τους φυσητήρες όπου και παρατηρούνται συχνά ,και τέλος ο αντικυκλώνας Πέλοπας νοτίως της Πελοποννήσου.
Ο κυκλώνας της Ρόδου λοιπόν μαζί με εκείνον της δυτικής Κρήτης ερευνώνται πια επισταμένα από τους επιστήμονες και με δορυφορικά μέσα ώστε να μάθουμε τη συμπεριφορά τους. Εδώ να τονίσουμε πως οι αντικυκλώνες έχουν δεξιόστροφη κίνηση σε αντίθεση με τους κυκλώνες.
Όλα δείχνουν λοιπόν πως νοτίως της Ρόδου ο μεγάλος αυτός κυκλώνας είναι στην ουσία μια τεράστια χύτρα που καθημερινά επηρεάζει μεγάλο μέρος του κλίματος.
Τα νερά του ατλαντικού που εισέρχονται μέσω του Γιβραλτάρ κινούμενα σε μικρό βάθος νοτιοανατολικά και συναντούν τα νερά του κυκλώνα της Ρόδου στη θάλασσα της λεβαντίνης και μέσα σε αυτό το χυτήριο ένας μεγάλος όγκος νερού αναδύεται και κινείτε δυτικά με κυκλωνική κίνηση.
Τα νερά αυτά κινούνται αντίστροφα με τα νερά του ατλαντικού που εισέρχονται στη μεσόγειο. Αφού αφήσουν την Ευρώπη συναντούν τα νερά της καραϊβικής και εκεί επηρεάζουν τη ροή και τον όγκο των θερμότερων νερών προκαλώντας μικρή κλιματική αλλαγή. Ίσως λοιπόν τα νερά της Ρόδου να ευθύνονται για την μερική αλλαγή του κλίματος στη ΒΔ Ευρώπη.
Επίσης ο κυκλώνας της Ρόδου ευθύνεται και για την πολύ αργή ανανέωση των νερών της μεσογείου αφού τα νερά του ατλαντικού χρειάζονται περίπου 100 χρόνια για φτάσουν τον κυκλώνα της Ρόδου και αντιστρόφως το ίδιο.
Όπως όλοι λοιπόν καταλαβαίνουμε οι θάλασσες μας κρύβουν μικρά και μεγάλα μυστικά ικανά να επηρεάσουν το κλίμα μας χωρίς καν να το ξέρουμε. Φυσικά η μελέτη των φαινομένων αυτών συνεχίζεται ασταμάτητα.
Στοιχειά από τον καθηγητή ωκεανογραφίας Τάσο Τσελεπίδη από δημοσίευση στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ».
Επίσης πολύτιμη η συμβολή του φίλου και συνεργάτη Γιάννη Μανωλά και της ιστοσελίδας του «Κυκλώνας Ρόδου»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου