Κύπρος 2014 : Το πολύπαθο νησί της Αφροδίτης που τόσοι ερωτέυθηκαν αλλά κανείς δεν παντρεύτηκε. Όλοι να τάζουν έρωτα, φρου φρου και αρώματα, αλλά αυτά τα αρώματα μόλις ανοίξει το μπουκαλάκι εκπέμπουν βρωμιά και δυσωδία!Δεν ξέρουμε ποιους να πιστέψουμε πλέον. Τους εθνικιστές, τους κουμπάρους, τους ειρηνολάτρεις, τους δεξιούς, τους αριστερούς, τους κεντρώους, τους καρεκλοκένταυρους.... ΠΟΙΟΥΣ;;;;
Μετά την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν, ο καημένος κυπριακός λαός βρίσκεται σε ένα νέο δίλημμα: "Δεν σηκώνει η μικρή πατρίδα νέα απόρριψη κάποιου νέου σχεδίου επίλυσης του Κυπριακού, γιατί αυτό θα σημαίνει οριστική διχοτόμηση του νησιού". Εαν αυτό το διλημμα είναι ψευδεπίγραφο ή ευσταθεί μόνο το μέλλον μπορεί να το δείξει. Οπότε σημαίνει ότι οποιο νέο σχέδιο προσκομιστεί ενώπιον μας, καλό ή κακό, θα πρέπει να εγκριθεί. Αυτό τουλάχιστον αφήνουν να εννοηθεί κάποιοι πολιτικοί κύκλοι.
Ασφαλώς και η επίλυση του Κυπριακού, θα φέρει την ευημερία στο νησί. Θα χυθεί αρκετό χρήμα (και αυτό το υπόσχονται) στη ανοικοδόμηση της Αμμοχώστου, θα ανοιχθούν δουλειές, θα εκμηδενιστεί η ανεργία και πολλά άλλα ΘΑ. Οι πρόσφυγες θέλουν να διεκδικήσουν τις περιουσίες τους που είναι ανεκμετάλευτες τόσα χρόνια και οι τόπακες φοβούνται στην ιδέα ότι μια πιθανή λύση του Κυπριακού θα τους ζημιώσει οικονομικά. Πως; Φανταστείτε μια ελεύθερη περιοχή όπου κατοικούν πρόσφυγες τι θα γίνει σε περίπτωση μαζική φυγής τους... τα σπίτια που ενοικιάζουν θα ξενοικιαστούν, ο τζίρος των τοπικών καταστημάτων, εστιατορίων κτλ θα μειωθεί αισθητά αφου θα μειωθεί και ο πληθυσμός της περιοχής κτλ.
Με αυτό ενδεχομένως το σκεπτικό, θα πάνε να ψηφίσουν όταν κληθούν σε νέο δημοψήφισμα. Από την άλλη πλευρά οι Πρόσφυγες ενδιαφέρονται μόνο για τις περιουσίες τους, όπως θα επικαλεστεί κάποιος, και επομένως είναι πιο ευάλωτοι στο ΝΑΙ, διαφόρων μελλοντικών σχεδίων που θα προσκομιστούν ενώπιον του Κυπριακού λαού.
Αυτά τα συμφέροντα ο Κυπριακός λαός οφείλει να τα οδηγήσει στη πλήρη αποδιοπόμπευση. Στο εθνικό θέμα δεν υπάρχει εσυ και εγώ αλλα εμείς. Και μόνο οταν θα σκεφτόμαστε συλλογικά η λύση θα είναι και ωφέλιμη και εφικτή.
Η ανεργία μαστίζει την Κύπρο. Η ανεργία στους νέους κάτω των 30 ετών βρίσκεται σε τρομακτικά επίπεδα που ούτε οι ίδιοι οι κυβερνητικοί κύκλοι δεν γνωρίζουν. Το καπρίτσιο και ο ετσιθελησμός κάποιων κατέστρεψε μια ολόκληρη γενιά. Μιας γενιάς που τα χέρια είναι δεμένα με αλυσίδες παλαιάς κοπής, απαγοεύοντας της να ονειρευτεί και να δημιουργήσει!
Οι ένοχοι λίγο πολύ είναι γνωστοί, αλλά κανένας δεν τους αγγίζει γιατι το κουμπαριλίκι είναι ιερό. Τόσο ιερό που προτιμότερο είναι να καταστραφεί μια ολόκληρη γενιά παρά να τιμωρηθούν κάποιοι ένοχοι, έστω και για εξιλέωση. Κανένας δεν παει φυλακή, κανένας δεν τιμωρείται. Και αν κάποιος οδηγθεί στη φυλακή επειδή η οργή του κόσμου θα ξεχειλίσει, δεν θα καθήσει πολύ γιατί θα επικαλεστεί ότι είναι άρρωστος και ότιδηποτε άλλο βάλει ο νους του.
Οι εργαζόμενοι στους Ημικρατικούς αντιδρούν, οι συντεχνίες σκύλιασαν και εναντιώθηκαν σε αυτούς που κάποτε τους ταϊζαν με χρυσά κουτάλια. Ξέχασαν πολλοί βολεμένοι ότι κάποτε μπήκαν στους Ημικρατικούς με το μέσο, με τη βοήθεια του κουμπάρου. Ξέχασαν οι πολιτικοί ότι τους έβαζαν στο δημόσιο με το τσουβάλι για λίγα ψηφαλάκια. Γενικά υπάρχει μια άνοια παντού...
Και έρχονται τώρα οι εργαζόμενοι της ΑΗΚ να διακόψουν την ηλεκτροδότηση χωρίς να τους νοιάζει ότι υπάρχουν συμπατριώτες μας που ζουν με το ρεύμα, που είναι σε μηχανήματα άρρωστοι. Μην τολμήσετε να διακόψετε το ρεύμα! Διαδηλώστε με αξιοπρέπεια, γιατι μέσα σε όλους αυτούς υπάρχουν και ανθρώποι με ήθος που μπήκαν στους Ημικρατικούς με την αξία τους.
Όσο για τους δήθεν που αναφέρει ο τίτλος αυτού του άρθρου, δεν θα ήθελα να μπω σε περισσότερες λεπτομέρειες γιατι λίγο πολύ όλοι τους γνωρίζουμε. Είναι κάποιοι καρεκλοκένταυροι που δεν φεύγουν από τη θέση τους αν δεν σιγουρευτούν ότι θα εξασφαλίσουν την αποζημείωση τους, είναι κάποια γιατρουδάκια σε κλινικές που πινουν με καλαμάκι το αίμα του φτωχού εργαζομένου Κυπρίου, που για μια εγχείριση πρέπει να πουλήσεις το σπίτι σου για να τους πληρώσεις.
Είναι πολλά... άλλα που λέγονται και άλλα όχι. Επειδή όμως καμια φορά η οργή ξεπερνάει τη λογική καλύτερα είναι να σταματήσω μέχρι εδω, ευχόμενος πως όλα αυτά κάποτε θα αλλάξουν.
Εσεις το πιστεύετε;;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου