Στο ημίχρονο της αναμέτρησης κι ενώ από τα ηχεία ακούγεται "Το ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας" ο νεαρός αθλητής, δίχως να το πολυσκεφτεί, αρχίζει να χορεύει. Συμπαίκτες, αντίπαλοι, διαιτητές και κόσμος δίνουν το ρυθμό με το χειροκρότημά τους και υποκλίνονται στο μεγαλείο ψυχής του.
Το βέβαιο είναι ένα: αν ζούσε ο Μάνος Λοΐζος θα ήταν περήφανος που συνέθεσε αυτό το ζεϊμπέκικο, μόνο και μόνο για να το χορέψει ο Δημήτρης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου