Τεράστιο comeback του ψυχωμένου Παναθηναϊκού που γύρισε το ματς και παίζοντας με δέκα παίκτες - καμικάζι για ένα ημίχρονο νίκησε τη Μπριζ 2-1 και έβαλε τις βάσεις για τη «χρυσή» πρόκριση. 
Τη μία ψυχρολουσία μετά την άλλη κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν οι παίκτες του Παναθηναϊκού σε ένα ματς που όλα ή σχεδόν όλα πήγαν στραβά. Το γκολ με το οποίο προηγήθηκε η Μπριζ στο 10’ με τον Μπολινγκολί, το χαμένο πέναλτι του Μπεργκ και η αποβολή του Σάντσεθ δοκίμασαν το χαρακτήρα των πρασίνων που ισοφάρισαν στο 37’ με τον Σουηδό και με πέναλτι του Καρέλη στο 65’ έφτασαν στο απίστευτο 2-1 μετά από ένα συγκλονιστικό παιχνίδι.
Κορυφαίοι για τους πράσινους που πάνε στη ρεβάνς του Βελγίου με το ελάχιστο δυνατό προβάδισμα, ο Νίνης ο οποίος «θυσιάστηκε» στο ημίχρονο, ο Λαγός που τον αντικατέστησε κι έδεσε το κέντρο, αλλά και ο ακούραστος Ζέκα (μόνο συμπαίκτη ή οπαδό δεν μάρκαρε…), με τον ώριμο Πράνιτς. Καθοριστικός σε δύο τετ α τετ ο Κοτσόλης που φέρει, όπως και άλλοι, ευθύνη στο γκολ.
Λάθη στην αρχική επιλογή διάταξης από τον Αναστασίου που όμως κατά τη διάρκεια του αγώνα διόρθωσε την κατάσταση και διαχειρίστηκε το ματς με τρόπο που τον δικαίωσε απόλυτα ακόμη και στα μάτια των επικριτών του.
Στο 13’ του αγώνα όλοι όσοι έβλεπαν το ματς δεν πίστευαν στα μάτια τους όταν ο Βάνακεν έχοντας τον Κοτσόλη στο έλεός του, αστόχησε από απίστευτη θέση κι έχασε μοναδική ευκαιρία να κάνει το 2-0 για την Μπριζ… Ο ίδιος παίκτης ήταν ο μαέστρος από τα πόδια του οποίου ήρθε το γκολ του Μπολινγκολί, που διέλυσε την ψυχολογία και την αυτοπεποίθηση των «πρασίνων». Για το τέρμα που άλλαξε από τόσο νωρίς τις ισορροπίες του αγώνα αναμφισβήτητα υπάρχουν ευθύνες με ονοματεπώνυμο. Ο Πράνιτς που δεν κάλυψε την αριστερή πλευρά, ο Βάσκεθ που έφαγε την ντρίπλα του υψηλόσωμου επιθετικού χαφ των Βέλγων, ο Βέμερ που έμεινε κολλημένος στο έδαφος και δεν δοκίμασε καν να πιάσει την κεφαλιά, ο Κοτσόλης που δεν επιχείρησε έξοδο σε ένα σημείο που όφειλε να το κάνει…
Η αλήθεια είναι, όμως, πως οι ευθύνες αν και επιμερίζονται, δεν περιορίζονται στους παραπάνω. Πιθανότατα η καρδιά του προβλήματος ήταν εκείνο το 4-2-2-2, με τους Νίνη και Ατζαγκούν στα άκρα, που άφησε Κουτρουμπή και Ζέκα έρμαια στις ορέξεις των Σίμονς, Βόρμερ οι οποίοι είχαν τον απόλυτο έλεγχο του κέντρου και μοίραζαν το παιχνίδι με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργούν μονίμως αριθμητικές ανισορροπίες στο μέρος του γηπέδου που αμυνόταν το τριφύλλι.
Μετά από είκοσι λεπτά –και αφού το κακό δεν είχε γίνει μη διαχειρίσιμο- ο Αναστασίου γύρισε τη διάταξη σε 4-4-2 σε ρόμβο, ελπίζοντας πως εκτός από τη δική του τονωτική ένεση, αντίστοιχα κάποιοι ποδοσφαιριστές θα προσέθεταν λίγο από τον εγωισμό τους προκειμένου να αλλάξει η εικόνα, αφού μέχρι εκείνη την ώρα μόνο ο πάντα φιλότιμος Ζέκα και ο πολύ δραστήριος Νίνης ξεχώριζαν από τους υπόλοιπους.
Ο… Σωτηράκης που στο μεταξύ έγινε Σωτήρης καθώς τα χρόνια πέρασαν, το είχε υποσχεθεί στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου. Είπε πως θα έδινε το 200% μέσα στο γήπεδο και το έκανε. Από τα πόδια του προήλθε ό,τι καλό δημιούργησε ο Παναθηναϊκός. Την υπογραφή του διεθνούς μέσου είχε η βολίδα στο 23’ που για πολύ λίγο δεν κατέληξε γκολ. Ήταν η δική του έμπνευση που χάρισε το πέναλτι που κέρδισε ο Καρέλης και δεν μετέτρεψε σε γκολ ο Μπεργκ όταν νικήθηκε από τον αντίπαλο τερματοφύλακα… Και αφού σε εκείνο το σημείο δεν καταστράφηκε η ψυχολογία όλων, ήταν ξανά μια σέντρα του Νίνη που έδωσε στον Σουηδό την ευκαιρία να εξιλεωθεί στο 37’ και να ισοφαρίσει.
Για τους πράσινους όμως, αυτό το ματς δεν σταμάτησε ούτε τότε να αποτελεί μια μόνιμη πηγή δυσάρεστων εξελίξεων, με το τελευταίο σοκ να έρχεται ελάχιστα λεπτά πριν τη λήξη του ημιχρόνου όταν ο Βάσκεθ αποβλήθηκε, δημιουργώντας στους συμπαίκτες του την υποχρέωση να υποβληθούν σε ακόμη ένα τεστ χαρακτήρα…
Φαντάζεστε, λοιπόν, με τι πόνο ψυχής ο τεχνικός του Παναθηναϊκού αποφάσισε να αποσύρει τον καλύτερο παίκτη του (τον Νίνη δηλαδή) και τον Ατζαγκούν, ώστε να περάσει τους Τριανταφυλλόπουλο, Λαγό και με ένα 4-3-1-1 ουσιαστικά να «αγοράσει» το 1-1, φοβούμενος ότι το αριθμητικό μειονέκτημα και η εικόνα του αγώνα δεν επέτρεπαν φιλοδοξίες για κάτι καλύτερο.
Μοιραία, οι γηπεδούχοι περιορίστηκαν σε παθητικό ρόλο παίζοντας με αμυντική προσήλωση και ποντάροντας πως ο σε ρόλο «τρεκαρτίστα» Μπεργκ ή ο μοναδικός προωθημένος Καρέλης θα έφταναν στην υπέρβαση, δηλαδή σε ένα γκολ. Τελικά, ήταν ο Έλληνας επιθετικός που κόντρα σε κάθε λογική, βρήκε δίχτυα από το σημείο του πέναλτι κι έκανε το 2-1 στο 65’, οδηγώντας παράλληλα την πράσινη κερκίδα σε μια συγκλονιστική έκρηξη πάθους που δεν σταμάτησε λεπτό να συντροφεύει τους παίκτες του Αναστασίου μέχρι το τέλος του αγώνα.
Τη μία ψυχρολουσία μετά την άλλη κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν οι παίκτες του Παναθηναϊκού σε ένα ματς που όλα ή σχεδόν όλα πήγαν στραβά. Το γκολ με το οποίο προηγήθηκε η Μπριζ στο 10’ με τον Μπολινγκολί, το χαμένο πέναλτι του Μπεργκ και η αποβολή του Σάντσεθ δοκίμασαν το χαρακτήρα των πρασίνων που ισοφάρισαν στο 37’ με τον Σουηδό και με πέναλτι του Καρέλη στο 65’ έφτασαν στο απίστευτο 2-1 μετά από ένα συγκλονιστικό παιχνίδι.
Κορυφαίοι για τους πράσινους που πάνε στη ρεβάνς του Βελγίου με το ελάχιστο δυνατό προβάδισμα, ο Νίνης ο οποίος «θυσιάστηκε» στο ημίχρονο, ο Λαγός που τον αντικατέστησε κι έδεσε το κέντρο, αλλά και ο ακούραστος Ζέκα (μόνο συμπαίκτη ή οπαδό δεν μάρκαρε…), με τον ώριμο Πράνιτς. Καθοριστικός σε δύο τετ α τετ ο Κοτσόλης που φέρει, όπως και άλλοι, ευθύνη στο γκολ.
Λάθη στην αρχική επιλογή διάταξης από τον Αναστασίου που όμως κατά τη διάρκεια του αγώνα διόρθωσε την κατάσταση και διαχειρίστηκε το ματς με τρόπο που τον δικαίωσε απόλυτα ακόμη και στα μάτια των επικριτών του.
Το ματς
Στο 13’ του αγώνα όλοι όσοι έβλεπαν το ματς δεν πίστευαν στα μάτια τους όταν ο Βάνακεν έχοντας τον Κοτσόλη στο έλεός του, αστόχησε από απίστευτη θέση κι έχασε μοναδική ευκαιρία να κάνει το 2-0 για την Μπριζ… Ο ίδιος παίκτης ήταν ο μαέστρος από τα πόδια του οποίου ήρθε το γκολ του Μπολινγκολί, που διέλυσε την ψυχολογία και την αυτοπεποίθηση των «πρασίνων». Για το τέρμα που άλλαξε από τόσο νωρίς τις ισορροπίες του αγώνα αναμφισβήτητα υπάρχουν ευθύνες με ονοματεπώνυμο. Ο Πράνιτς που δεν κάλυψε την αριστερή πλευρά, ο Βάσκεθ που έφαγε την ντρίπλα του υψηλόσωμου επιθετικού χαφ των Βέλγων, ο Βέμερ που έμεινε κολλημένος στο έδαφος και δεν δοκίμασε καν να πιάσει την κεφαλιά, ο Κοτσόλης που δεν επιχείρησε έξοδο σε ένα σημείο που όφειλε να το κάνει…
Η αλήθεια είναι, όμως, πως οι ευθύνες αν και επιμερίζονται, δεν περιορίζονται στους παραπάνω. Πιθανότατα η καρδιά του προβλήματος ήταν εκείνο το 4-2-2-2, με τους Νίνη και Ατζαγκούν στα άκρα, που άφησε Κουτρουμπή και Ζέκα έρμαια στις ορέξεις των Σίμονς, Βόρμερ οι οποίοι είχαν τον απόλυτο έλεγχο του κέντρου και μοίραζαν το παιχνίδι με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργούν μονίμως αριθμητικές ανισορροπίες στο μέρος του γηπέδου που αμυνόταν το τριφύλλι.
Μετά από είκοσι λεπτά –και αφού το κακό δεν είχε γίνει μη διαχειρίσιμο- ο Αναστασίου γύρισε τη διάταξη σε 4-4-2 σε ρόμβο, ελπίζοντας πως εκτός από τη δική του τονωτική ένεση, αντίστοιχα κάποιοι ποδοσφαιριστές θα προσέθεταν λίγο από τον εγωισμό τους προκειμένου να αλλάξει η εικόνα, αφού μέχρι εκείνη την ώρα μόνο ο πάντα φιλότιμος Ζέκα και ο πολύ δραστήριος Νίνης ξεχώριζαν από τους υπόλοιπους.
Ο… Σωτηράκης που στο μεταξύ έγινε Σωτήρης καθώς τα χρόνια πέρασαν, το είχε υποσχεθεί στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου. Είπε πως θα έδινε το 200% μέσα στο γήπεδο και το έκανε. Από τα πόδια του προήλθε ό,τι καλό δημιούργησε ο Παναθηναϊκός. Την υπογραφή του διεθνούς μέσου είχε η βολίδα στο 23’ που για πολύ λίγο δεν κατέληξε γκολ. Ήταν η δική του έμπνευση που χάρισε το πέναλτι που κέρδισε ο Καρέλης και δεν μετέτρεψε σε γκολ ο Μπεργκ όταν νικήθηκε από τον αντίπαλο τερματοφύλακα… Και αφού σε εκείνο το σημείο δεν καταστράφηκε η ψυχολογία όλων, ήταν ξανά μια σέντρα του Νίνη που έδωσε στον Σουηδό την ευκαιρία να εξιλεωθεί στο 37’ και να ισοφαρίσει.
Για τους πράσινους όμως, αυτό το ματς δεν σταμάτησε ούτε τότε να αποτελεί μια μόνιμη πηγή δυσάρεστων εξελίξεων, με το τελευταίο σοκ να έρχεται ελάχιστα λεπτά πριν τη λήξη του ημιχρόνου όταν ο Βάσκεθ αποβλήθηκε, δημιουργώντας στους συμπαίκτες του την υποχρέωση να υποβληθούν σε ακόμη ένα τεστ χαρακτήρα…
Φαντάζεστε, λοιπόν, με τι πόνο ψυχής ο τεχνικός του Παναθηναϊκού αποφάσισε να αποσύρει τον καλύτερο παίκτη του (τον Νίνη δηλαδή) και τον Ατζαγκούν, ώστε να περάσει τους Τριανταφυλλόπουλο, Λαγό και με ένα 4-3-1-1 ουσιαστικά να «αγοράσει» το 1-1, φοβούμενος ότι το αριθμητικό μειονέκτημα και η εικόνα του αγώνα δεν επέτρεπαν φιλοδοξίες για κάτι καλύτερο.
Μοιραία, οι γηπεδούχοι περιορίστηκαν σε παθητικό ρόλο παίζοντας με αμυντική προσήλωση και ποντάροντας πως ο σε ρόλο «τρεκαρτίστα» Μπεργκ ή ο μοναδικός προωθημένος Καρέλης θα έφταναν στην υπέρβαση, δηλαδή σε ένα γκολ. Τελικά, ήταν ο Έλληνας επιθετικός που κόντρα σε κάθε λογική, βρήκε δίχτυα από το σημείο του πέναλτι κι έκανε το 2-1 στο 65’, οδηγώντας παράλληλα την πράσινη κερκίδα σε μια συγκλονιστική έκρηξη πάθους που δεν σταμάτησε λεπτό να συντροφεύει τους παίκτες του Αναστασίου μέχρι το τέλος του αγώνα.
Οι συνθέσεις των ομάδων:
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Κοτσόλης, Βέμερ, Ταυλαρίδης, Σάντσεθ, Πράνιτς, Κουτρουμπής, Ζέκα, Ατζαγκούν (46’ Τριανταφυλλόπουλος), Νίνης (46’ Λαγός), Καρέλης (74’ Λουντ), Μπεργκ.
Στον πάγκο: Στιλ, Χουχούμης, Καλτσάς, Πέτριτς.
ΜΠΡΙΖ: Μπρουζές, Ντε Φο (80’ Κουλς), Ντουάρτε, Ντε Μποκ, Μεσελε, Μπολινγκολί (71’ Ντε Σουτερ), Σίμονς, Βάσκεθ (59’ Ισκιέρντο), Βάνακεν, Βόλμερ, Ντιαμπί.
Στον πάγκο: Τένκενς, Ντεσβιλ, Στορμ, Ουλαρε.
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Κοτσόλης, Βέμερ, Ταυλαρίδης, Σάντσεθ, Πράνιτς, Κουτρουμπής, Ζέκα, Ατζαγκούν (46’ Τριανταφυλλόπουλος), Νίνης (46’ Λαγός), Καρέλης (74’ Λουντ), Μπεργκ.
Στον πάγκο: Στιλ, Χουχούμης, Καλτσάς, Πέτριτς.
ΜΠΡΙΖ: Μπρουζές, Ντε Φο (80’ Κουλς), Ντουάρτε, Ντε Μποκ, Μεσελε, Μπολινγκολί (71’ Ντε Σουτερ), Σίμονς, Βάσκεθ (59’ Ισκιέρντο), Βάνακεν, Βόλμερ, Ντιαμπί.
Στον πάγκο: Τένκενς, Ντεσβιλ, Στορμ, Ουλαρε.
sport-fm.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου