Η Ελλάδα βρίσκεται ενώπιον ενός τρομακτικού διλήμματος: Ενός καταστροφικού (;) ΌΧΙ ή ενός ματωμένου ΝΑΙ. Όλα τα δεδομένα μέχρι σήμερα δείχνουν ότι ο Ελληνικός λαός βρίσκεται με το πιστόλι στο κρόταφο.
Γράφει ο Ανδρέας Λοϊζου:
Το Ναι και το Όχι τις τελευταίες μέρες έχει κατακλείσει τις ζωές των Ελλήνων και αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι κανένας δεν ξέρει τι αντίκτυπο θα έχει έχει στη ζωή του ένα πιθανόν Ναι ή ένα πιθανό Όχι.
Από τη μια ένα ΌΧΙ στη υποταγή, στην υποδούλωση, στην ανεργία, στη μιζέρια, στην αδικία, στην οικονομική εξαθλίωση και από την άλλη ένα ΝΑΙ στο Ευρώ, στη ευρωπαϊκή πορεία της Ελλάδας, στις συμμαχίες εντός Ε.Ε και στην ανάπτυξη. Τουλάχιστον αυτά είναι τα επιχειρήματα των υποστηρικτών των δύο τάσεων. Δύο τάσεις που πηγάζουν από το πως ζει ο κάθε Έλληνας την ελληνική κρίση αλλά και το πως επηρεάζεται από τις κομματικές θέσεις που υποστηρίζει.
Έπρεπε να μπει ο λαός σε ένα τέτοιο δίλημμα; Κατ' εμένα ασφαλώς και ΌΧΙ για ένα πολύ απλό λόγο: Ο Ελληνικός λαός δεν έχει τις οικονομικές γνώσεις που χρείαζεται για να πάρει κάποιος μια τόσο σημαντική απόφαση που θα επηρεάσει όχι μόνο την παρούσα γενιά αλλά και τις μελλοντικές γενιές. Το ελληνικό κράτος έπρεπε να ορίσει μία επιτροπή με τους καλύτερους Έλληνες οικονομολόγους, οι οποίοι με τις απαραίτητες γνώσεις θα αποφάσιζαν την συνέχεια της ελληνικής πορείας και βεβαίως ποια πορεία θα είναι λιγότερη οδυνηρή.
Αναρωτιέμαι πως ο Ελληνικός λαός θα μπορέσει να αποφασίσει ανεπηρέαστα, όταν οι τράπεζες είναι κλειστές, οι συντάξεις δεν καταβάλλονται εγκαίρως τα φάρμακα και τα τρόφιμα στις υπεραγορές λιγοστεύουν επειδή οι Έλληνες δεν έχουν χρήματα να κάνουν εισαγωγές. Από την άλλη ποιος βιομήχανος θα ψηφίσει ΌΧΙ στο ευρώ όταν θα έχει άμεσο αντίκτυπο στα συμφέροντα του. Για τους παραπάνω λόγους υποστηρίζω ότι το δημοψήφισμα είναι λάθος.
Το μεγαλύτερο λάθος όμως την δεδομένη στιγμή το έκανε η Κυβέρνηση Τσίπρα. Ποιο είναι αυτό; Έδωσε το δικαίωμα στο Ευρωπαίους να προετοιμαστούν για ένα ενδεχόμενο GREXIT με την παράταση που εξασφάλισε η κυβέρνηση του. Μια παράταση που ουσιαστικά πάρθηκε χωρίς plan B και σε κάνει να αναρωτιέσαι τι έκανε όλους αυτούς τους μήνες η ελληνική κυβέρνηση. Θεωρώ αν η κυβέρνηση Τσίπρα έβαζε το πιστόλι στο κρόταφο στους Ευρωπαίους με την απειλή ότι μια έξοδος της Ελλάδα από το Ευρώ, οι Ευρωπαίοι θα αναγκάζονταν να συμφωνήσουν υπό το φόβο ότι η Ελλάδα θα τους συμπαρέσυρε στο πάτο της Κόλασης. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Η παρούσα Κυβέρνηση έχει κάνει λάθη, το ένα πίσω από τ' άλλο και φέρει μεγάλη ευθύνη για την παρούσα κατάσταση. Μερικά από αυτά είναι:
1)Το δημοψήφισμα στο «παρά πέντε»: Όσα επιχειρήματα και αν μπορεί κανείς να παρουσιάσει υπέρ ή κατά του δημοψηφίσματος, όλοι συμφωνούν ότι αν έχει κάτι να προσφέρει αυτό θα ήταν πολύ μεγαλύτερης χρησιμότητας αν πραγματοποιείτο νωρίτερα, για παράδειγμα τον Απρίλιο. Η προκήρυξη του λίγο πριν τη λήξη της προθεσμίας για την καταβολή προγραμματισμένης δόσης στο ΔΝΤ και τη λήξη του προγράμματος επέφερε το αντανακλαστικό πάγωμα του ELA και προκάλεσε το καταστροφικό κλείσιμο των τραπεζών.
2)Οι διαψευσθείσες επιβεβαιώσεις για αποπληρωμή του ΔΝΤ: Αποτυγχάνοντας η κυβέρνηση να καταβάλλει την προγραμματισμένη δόση στο ΔΝΤ προκάλεσε ένα πρωτοφανές πλήγμα στην αξιοπιστία της και έβαλε άλλο ένα εμπόδιο στο δρόμο προς την επίτευξης μίας συμφέρουσας για την Ελλάδα συμφωνίας.
3)Οι νέες «προεκλογικές» υποσχέσεις ενόψει του δημοψηφίσματος: Μάλλον όχι σοφότερη από τα λάθη του παρελθόντος, η κυβέρνηση για άλλη μία φορά έταξε «άθλους» εν όψει της διεξαγωγής του δημοψηφίσματος, υποσχόμενη, μεταξύ άλλων εντός 48 ωρών από τη λήξη του πως θα έχει πετύχει μία συμφέρουσα συμφωνία για την Ελλάδα, θα έχει εξασφαλίσει λιγότερη λιτότητα και βιωσιμότητα του χρέους, θα έχει ανοίξει τις τράπεζες και θα έχει αποτρέψει την ανάγκη νέας διάσωσης τους και κουρέματος των καταθέσεων. Επιπλέον, εγγυάται ότι οι καταθέσεις κάτω των 100 χιλιάδων ευρώ είναι εξασφαλισμένες, όταν το ταμείο εγγυήσεων καταθέσεων έχει μόλις 2 δις ευρώ ενώ δεν υπάρχει ευρωπαϊκό ταμείο εγγυήσεων.
Μέχρι εδώ που φθάσαμε ασφαλώς και δεν φταίει μόνο η Κυβέρνηση Τσίπρα αλλά και οι προηγούμενες κυβερνήσεις που έταζαν λαγούς με πετραχήλια, έβαζαν με ρουσφέτι στο δημόσιο όποιον μιλούσε Ελληνικά και επιδιδόταν σε κοινωνική πολιτική με δανεικά. Και είναι γνωστό ότι όποιος ασκεί κοινωνική πολιτική με δανεικά που δεν έχει σκοπό να τα επιστρέψει δεν είναι ευεργέτης αλλά απατεώνας.
Είναι δικαίωμα των Ευρωπαίων να ζητούν τα δανεικά που έδωσαν στο Ελληνικό λαό, τα οποία στέρησαν από τους λαούς του, αλλά είναι δικαίωμα και των Ελλήνων να εναντιωθούν στην απληστία των Ευρωπαίων που έδιναν 10 και ζητούν 100.
Είναι τέτοια η ελληνική νοοτροπία που δυστυχώς η Ελλάδα θα ματώσει για να ανασυνταχθεί, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Εξυπνοβλακείες του τύπου "αυτή η μπλούζα με απόδειξη στοιχίζει 100 ευρώ, χωρίς απόδειξη στοιχίζει 80" πρέπει να εκλείψουν. Όπως πρέπει να εκλείψουν και οι συμπεριφορές του σπάω, καίω και καταστρέφω οτιδήποτε δεν έχει σχέση με τα πιστεύω μου. Είμαι σίγουρος ότι αν σφίξουν τα λουριά, δεν θα αργήσουν οι κουκουλοφόροι να βγουν στους δρόμους και να καίνε τράπεζες, καταστήματα και να δέρνονται με την αστυνομία.
Με αυτές τις συμπεριφορές η Ελλάδα δεν θα πάει μπροστά, χρειάζεται υπομονή, δουλειά και σωστή επιλογή των μελλοντικών ηγετών. Θυμηθείτε το κυπριακό γαϊδούρι... Αυτό το ιερό ζώο που παρά τις αντίξοες συνθήκες καταφέρνει πάντα να επιβιώνει. Τα Κούγκια δεν υπάρχουν σήμερα....
Η θέση της Ελλάδας είναι στην Ευρώπη. Δεν νοείται η Ελλάδα να μείνει μόνη της χωρίς συμμαχίες. Ο Ελ. Βενιζέλος είπε κάποτε: «ποτέ δεν βασίστηκα στη δύναμη του ελληνικού στρατού, αλλά στις συμμαχίες που έχτιζα».
Άρθρο του Ανδρέα Λοϊζου για το 365days-2blog
Γράφει ο Ανδρέας Λοϊζου:
Το Ναι και το Όχι τις τελευταίες μέρες έχει κατακλείσει τις ζωές των Ελλήνων και αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι κανένας δεν ξέρει τι αντίκτυπο θα έχει έχει στη ζωή του ένα πιθανόν Ναι ή ένα πιθανό Όχι.
Από τη μια ένα ΌΧΙ στη υποταγή, στην υποδούλωση, στην ανεργία, στη μιζέρια, στην αδικία, στην οικονομική εξαθλίωση και από την άλλη ένα ΝΑΙ στο Ευρώ, στη ευρωπαϊκή πορεία της Ελλάδας, στις συμμαχίες εντός Ε.Ε και στην ανάπτυξη. Τουλάχιστον αυτά είναι τα επιχειρήματα των υποστηρικτών των δύο τάσεων. Δύο τάσεις που πηγάζουν από το πως ζει ο κάθε Έλληνας την ελληνική κρίση αλλά και το πως επηρεάζεται από τις κομματικές θέσεις που υποστηρίζει.
Έπρεπε να μπει ο λαός σε ένα τέτοιο δίλημμα; Κατ' εμένα ασφαλώς και ΌΧΙ για ένα πολύ απλό λόγο: Ο Ελληνικός λαός δεν έχει τις οικονομικές γνώσεις που χρείαζεται για να πάρει κάποιος μια τόσο σημαντική απόφαση που θα επηρεάσει όχι μόνο την παρούσα γενιά αλλά και τις μελλοντικές γενιές. Το ελληνικό κράτος έπρεπε να ορίσει μία επιτροπή με τους καλύτερους Έλληνες οικονομολόγους, οι οποίοι με τις απαραίτητες γνώσεις θα αποφάσιζαν την συνέχεια της ελληνικής πορείας και βεβαίως ποια πορεία θα είναι λιγότερη οδυνηρή.
Αναρωτιέμαι πως ο Ελληνικός λαός θα μπορέσει να αποφασίσει ανεπηρέαστα, όταν οι τράπεζες είναι κλειστές, οι συντάξεις δεν καταβάλλονται εγκαίρως τα φάρμακα και τα τρόφιμα στις υπεραγορές λιγοστεύουν επειδή οι Έλληνες δεν έχουν χρήματα να κάνουν εισαγωγές. Από την άλλη ποιος βιομήχανος θα ψηφίσει ΌΧΙ στο ευρώ όταν θα έχει άμεσο αντίκτυπο στα συμφέροντα του. Για τους παραπάνω λόγους υποστηρίζω ότι το δημοψήφισμα είναι λάθος.
Το μεγαλύτερο λάθος όμως την δεδομένη στιγμή το έκανε η Κυβέρνηση Τσίπρα. Ποιο είναι αυτό; Έδωσε το δικαίωμα στο Ευρωπαίους να προετοιμαστούν για ένα ενδεχόμενο GREXIT με την παράταση που εξασφάλισε η κυβέρνηση του. Μια παράταση που ουσιαστικά πάρθηκε χωρίς plan B και σε κάνει να αναρωτιέσαι τι έκανε όλους αυτούς τους μήνες η ελληνική κυβέρνηση. Θεωρώ αν η κυβέρνηση Τσίπρα έβαζε το πιστόλι στο κρόταφο στους Ευρωπαίους με την απειλή ότι μια έξοδος της Ελλάδα από το Ευρώ, οι Ευρωπαίοι θα αναγκάζονταν να συμφωνήσουν υπό το φόβο ότι η Ελλάδα θα τους συμπαρέσυρε στο πάτο της Κόλασης. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Η παρούσα Κυβέρνηση έχει κάνει λάθη, το ένα πίσω από τ' άλλο και φέρει μεγάλη ευθύνη για την παρούσα κατάσταση. Μερικά από αυτά είναι:
1)Το δημοψήφισμα στο «παρά πέντε»: Όσα επιχειρήματα και αν μπορεί κανείς να παρουσιάσει υπέρ ή κατά του δημοψηφίσματος, όλοι συμφωνούν ότι αν έχει κάτι να προσφέρει αυτό θα ήταν πολύ μεγαλύτερης χρησιμότητας αν πραγματοποιείτο νωρίτερα, για παράδειγμα τον Απρίλιο. Η προκήρυξη του λίγο πριν τη λήξη της προθεσμίας για την καταβολή προγραμματισμένης δόσης στο ΔΝΤ και τη λήξη του προγράμματος επέφερε το αντανακλαστικό πάγωμα του ELA και προκάλεσε το καταστροφικό κλείσιμο των τραπεζών.
2)Οι διαψευσθείσες επιβεβαιώσεις για αποπληρωμή του ΔΝΤ: Αποτυγχάνοντας η κυβέρνηση να καταβάλλει την προγραμματισμένη δόση στο ΔΝΤ προκάλεσε ένα πρωτοφανές πλήγμα στην αξιοπιστία της και έβαλε άλλο ένα εμπόδιο στο δρόμο προς την επίτευξης μίας συμφέρουσας για την Ελλάδα συμφωνίας.
3)Οι νέες «προεκλογικές» υποσχέσεις ενόψει του δημοψηφίσματος: Μάλλον όχι σοφότερη από τα λάθη του παρελθόντος, η κυβέρνηση για άλλη μία φορά έταξε «άθλους» εν όψει της διεξαγωγής του δημοψηφίσματος, υποσχόμενη, μεταξύ άλλων εντός 48 ωρών από τη λήξη του πως θα έχει πετύχει μία συμφέρουσα συμφωνία για την Ελλάδα, θα έχει εξασφαλίσει λιγότερη λιτότητα και βιωσιμότητα του χρέους, θα έχει ανοίξει τις τράπεζες και θα έχει αποτρέψει την ανάγκη νέας διάσωσης τους και κουρέματος των καταθέσεων. Επιπλέον, εγγυάται ότι οι καταθέσεις κάτω των 100 χιλιάδων ευρώ είναι εξασφαλισμένες, όταν το ταμείο εγγυήσεων καταθέσεων έχει μόλις 2 δις ευρώ ενώ δεν υπάρχει ευρωπαϊκό ταμείο εγγυήσεων.
Μέχρι εδώ που φθάσαμε ασφαλώς και δεν φταίει μόνο η Κυβέρνηση Τσίπρα αλλά και οι προηγούμενες κυβερνήσεις που έταζαν λαγούς με πετραχήλια, έβαζαν με ρουσφέτι στο δημόσιο όποιον μιλούσε Ελληνικά και επιδιδόταν σε κοινωνική πολιτική με δανεικά. Και είναι γνωστό ότι όποιος ασκεί κοινωνική πολιτική με δανεικά που δεν έχει σκοπό να τα επιστρέψει δεν είναι ευεργέτης αλλά απατεώνας.
Είναι δικαίωμα των Ευρωπαίων να ζητούν τα δανεικά που έδωσαν στο Ελληνικό λαό, τα οποία στέρησαν από τους λαούς του, αλλά είναι δικαίωμα και των Ελλήνων να εναντιωθούν στην απληστία των Ευρωπαίων που έδιναν 10 και ζητούν 100.
Είναι τέτοια η ελληνική νοοτροπία που δυστυχώς η Ελλάδα θα ματώσει για να ανασυνταχθεί, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Εξυπνοβλακείες του τύπου "αυτή η μπλούζα με απόδειξη στοιχίζει 100 ευρώ, χωρίς απόδειξη στοιχίζει 80" πρέπει να εκλείψουν. Όπως πρέπει να εκλείψουν και οι συμπεριφορές του σπάω, καίω και καταστρέφω οτιδήποτε δεν έχει σχέση με τα πιστεύω μου. Είμαι σίγουρος ότι αν σφίξουν τα λουριά, δεν θα αργήσουν οι κουκουλοφόροι να βγουν στους δρόμους και να καίνε τράπεζες, καταστήματα και να δέρνονται με την αστυνομία.
Με αυτές τις συμπεριφορές η Ελλάδα δεν θα πάει μπροστά, χρειάζεται υπομονή, δουλειά και σωστή επιλογή των μελλοντικών ηγετών. Θυμηθείτε το κυπριακό γαϊδούρι... Αυτό το ιερό ζώο που παρά τις αντίξοες συνθήκες καταφέρνει πάντα να επιβιώνει. Τα Κούγκια δεν υπάρχουν σήμερα....
Η θέση της Ελλάδας είναι στην Ευρώπη. Δεν νοείται η Ελλάδα να μείνει μόνη της χωρίς συμμαχίες. Ο Ελ. Βενιζέλος είπε κάποτε: «ποτέ δεν βασίστηκα στη δύναμη του ελληνικού στρατού, αλλά στις συμμαχίες που έχτιζα».
Άρθρο του Ανδρέα Λοϊζου για το 365days-2blog
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου